دعوای تجویز انتقال به غیر

نوین وکیل

پیش از آن که توضیحاتی درخصوص دعوای تجویز انتقال منافع به غیر ارائه شود لازم به ذکر است که بیان شود دعوای تجویز انتقال منافع به غیر اصولاً میان مستاجر و موجر رخ می دهد چون که در قرارداد اجاره همانطور که آگاه هستید بهره مند شدن از منافع منتقل می شود. به عبارت دیگر صاحب ملک است که با عقد قرارداد اجاره یا مبایعه نامه و با معین نمودن مبلغی و دریافت آن که به شکل ودیعه و اجاره بها می باشد بهره مند شدن از منافع آن ملک را به مستاجر واگذار می نماید. البته این موضوع شامل کلیه عقودی که اینگونه هستند می باشد.

 

تجویز انتقال منافع به غیر به چه صورت است؟

جهت مطرح نمودن دعوای تجویز انتقال منافع به غیر به شروطی خاص نیازمند نیست. براساس قانون مستاجر می تواند مال الاجاره را به فرد دیگر منتقل نماید ولی به شرطی که این حق در متن قرارداد قید شده باشد. به وضوح چنانچه این حق از مستاجر سلب گردیده باشد دیگر نمی تواند به دادگاه رجوع نماید. چنانچه این موضوع در اجاره نامه میان موجر و مستاجر درج نشده باشد یا صاحب ملک نسبت به این موضوع نارضایتی داشته باشد مستاجر اگر این حق را دارا باشد می تواند به دادگاه مراجعه نماید. براساس قانون موجر باید در مقابل تخلیه ملک اجاره داده شده حق کسب و پیشه را به مستاجر پرداخت کند.

 

منظور از تجویز انتقال منافع به غیر در حال چیست؟

منظور از تجویز انتقال منافع به دیگری این است که مستاجر بتواند منافع ملک مورد اجاره شده را جهت همان شغل یا مشابه آن به شخص دیگر منتقل کند و این موضوع در قانون فقط با سند رسمی امکانپذیر است که قبلاً توضیحات آن بیان شد.

چنانچه مستاجر برخلاف شروط حاکم بر این موضوع و قانون در جهت انتقال منافع به دیگری اقدام نماید صاحب ملک دارای این حق می شود که دادخواست حکم تخلیه را تقدیم دادگاه نماید و از دادگاه حکم تخلیه مستاجر را دریافت نماید. پس مستاجر می بایست قبل از هرگونه اقدامی در جهت انتقال منافع به دیگری ابتدا از دارا بودن این حق آگاه باشد درغیر اینصورت مستاجر فقط مستحق دریافت نصف حق کسب و پیشه می باشد. موضوع دیگر این است که در ماده 10 همین قانون اصل بر عدم انتقال منافع نیز تصریح گردیده است.

 

طرح دعوای تجویز انتقال به غیر

یکی از شروط اصلی دعوای تجویز انتقال به غیر عدم رضایت مالک ملک مورد اجاره می باشد. صرفنظر از تصریحی که ماده 19 قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال 1356 بیان نموده است، چنانچه رضایت مالک ملک در تجویز انتقال منافع به غیر توسط مستاجر گرفته شود، دیگر احتیاج به مطرح نمودن دعوا نمی باشد. درنتیجه سفارش می شود که مستاجر پیش از اقدام به معامله رضایت مالک ملک را جهت انتقال منافع به غیر نیز کتبی دریافت نماید نه پس از انجام و اتمام معامله، زیرا محقق شدن این موضوع بدون رضایت مالک ملک می تواند عقوبتی همچون تخلیه ملک را برای مستاجر در پی داشته باشد.

 

مرجع صالح جهت رسیدگی به دعوای انتقال منافع

دادگاه صلاحیت دار جهت رسیدگی به دعوای منافع ملک تجاری، دادگاه محل وقوع ملک است.

 

نحوه رسیدگی دادگاه به دادخواست تجویز انتقال منافع

در بیشتر مواقع بعد از رسیدگی، دادگاه به دلایل ذیل، حکم به تجویز انتقال منافع صادر می کند: امتناع مالک از پرداخت حقوق کسبی مستاجر و همچنین عدم اذن مستاجر در انتقال ملک به غیر، و به استناد قاعده فقهی (الحاکم ولی الممتنع) بعد از قطعیت یافتن حکم، مستاجر می تواند مورد اجاره را جهت همان شغل طی قرارداد اجاره به دیگری منتقل نماید.

مستاجر دوم جایگزین مستاجر اول شده و همان حقوق و مزایای مستاجر پیشین را دارا است. قانون حاکم بر این رابطه استیجاری نیز همان قانون مصوب سال 1356 می باشد.

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *